موتزارت
ديشب Amadeus رو ديدم. فيلمي كه بر اساس زندگي وولفگانگ آمادئوس موتزارت ساخته شده بود. فيلم قديمي بود (1984) ولي خوش ساخت بود روايت زيبايي داشت و داستان به زيبايي پرداخت شده بود. اگرچه آنچه در فيلم ديدم با آنچه دربارهي زندگي موتزارت خوانده بودم تفاوتهاي فراوان داشت.
بر خلاف انتظارم، در فيلم اثري از فراماسونها كه نقش عمدهاي در زندگي و پيشرفت وي داشتند، نبود. حتي به فلوت جادويي معروفش نيز توجه چنداني نشد. عمدهي داستان به روايت حسادت آنتونيو ساليهري به موتزارت جوان ميپردازد.
مسالهي جالب توجه، اهميت نشان داده شدهي موسيقي و بخصوص موسيقي اپرايي در بين تمامي آحاد مردم اتريش آن روزگار، از امپراتور گرفته تا زنان خانهدار و اقشار ضعيف جامعه بود. انگار همه آنجا موسيقي دان باشند. راست يا دروغش نميدانم. كسي هست كه در اين مورد اطلاعات موثقي داشته باشد؟
هر انسانی یک پیوستاره. یک طرفش منطقی بودن صرف و یک طرف احساساتی بودن صرف. انسان کامل میانه این دوست. می تونی بگی خیلی دارم آرمان گرایانه حرف میزنم اما این هدفیه که می ارزه برای رسیدن بهش زندگیت رو بذاری
ReplyDeleteکمال
عجیبه چرا جدیدا دیگه کسی فسلم تاریخی خوب و بی طرف بدور از هرگونه سیاست و اعمال نظر شخصی نمی سازه !ا
ReplyDeleteسلام برادر. خوشحالم از آشنايي با وبلاگتان. كوروش را ميشناسيد؟ نويسندهي 17 ساله كه كلي جنجال به پا كرد؟ كتابش خلاصه چاپ شد. پيشنهاد ميكنم بگيريم و بخوانيم ببينيم پسرك چه ميگويد. اگر دوست داشتيد لينكش كنيد بگذاريد اين همه به همه جا در نزند كه لينكم كنيد. ارزشش را دارد. شايد شيطان و شلوغ باشد ولي ميتواند يك وبلاگنويس بزرگ باشد اگر تحويلش بگيريم!
ReplyDeletehttp://kouroshz.blogfa.com
شاد باشي