چهارده به تو
از قديم و نديم گفته‌اند: «سيزده به در، چهارده به تو» و واقعا هم راست گفتند!
اصلا حس و حال رفتن سر كار را ندارم! ديشب ساعت از نه گذشته بود كه بعد از يك سفر بيست و هفت، هشت ساعته‌ي زميني(!) به خانه رسيدم!
--
اگر بعد مسافت و خستگي نشستن طولاني مدت در ماشين نبود، سفر زميني هزاران بار از سفر هوايي شيرينتر است!
Labels:
Personal
Bookmarks:
Del.icio.us --
Balatarin --
خسته نباشی! من هم سفرهای زمینی را ترجیح می‌دهم اما حال دیگر گذشت زمان و نبود نیروی جوانی چنین امکانی را بمن نمی‌دهد
ReplyDeleteبله خب، سفر به جای خودش
ReplyDeleteالبته بنده که سیزده هم به تو بودم
بماند
خدا ختم به خیر کنه این سال هشت و شش رو
اینم بماند
والا یه چی گفتن شما چرا جدی گرفتی؟ ؛) ولی کار خوبی کردی
بعد از یه سفر این همه طولانی واقعاً نمیشه آستین بالا زد و پرت شد وسط دود و کار:)
خسته نباشی. همیشه خوش و سلامت باشی
ReplyDeleteوالا راستش طبق صحبت هایی که شونصد سال پیش داشتیم چسبیدم به این بلاگر ننه مرده اما چرا بند و بساط رو جای دیگه پهن کردم دلیلش یکی این بود که بی سوادم و نمی تونم قالب این وبلاگ بی نوا رو چند پاره کنم، دوم این که تنبلیم میاد هر بار بشینم فونت و اینا درست کنم تا فارسیش خوشگل بشه و سوم این که فکر کردم همین دو تا بیکاری که میان جفنگیاتم رو می خونن حق دارن خودشون انتخاب کنن و اونی رو بخونن که دوست دارن.
ReplyDeleteهمین دیگه! دونقطه دی!
رسیدن به خیر
ReplyDeleteبه سلامتی برگشتید؟ سفر خیلی شیرینه چه هوائی چه زمینی چه دریائی..!ا
ReplyDelete:))
شاد باشید