ماليات

آقاي دكتر سين انسان بسيار مودب، محترم و در عين حال خوش مشربي است. ولي همان‌طور كه همه مي‌دانيم، خوش‌مشربي گاه با مودب بودن سر به ناسازگاري مي‌گذارد! از سوي ديگر گاه مسائلي هست كه هرچند ميل به بي‌ادبي دارد، ليك بايد گفت و شنفت چرا كه آموزنده است و شايد به هيچ راه ديگري نتوان آن مطلب را به اين خوبي به ديگران آموزاند!
-
يك روز دكتر داشتند در خصوص وضعيت اجتماعي و فرهنگي و علي‌الخصوص آزادي‌ها و قوانين موجود در كشور فرانسه داد سخن مي‌دادند كه فرهنگ و ظرفيت مردم اين كشور آنقدر بالاست كه اگر كسي برهنه هم در خيابان راه بيافتد، نه كسي مانند ما شرقي‌ها به او خيره مي‌شود و نه كسي براي او مزاحمتي ايجاد مي‌كند و تا زماني كه او براي كسي مزاحمتي ايجاد نكرده باشد دولت هم كاري به كارش ندارد. باقي مطلب را تا جايي كه ذهن ياري كند، نقل قول مستقيم مي‌كنم: «من رو ببخشيد كه اين مثال رو مي‌زنم ولي خب بعضي وقت‌ها مثالهاي بد را هم بايد گفت، چون كه تنبه‌اش بيشتر است! بله! توي فرانسه حتي اگر معذرت مي‌خوام كسي چوب هم به پشتش فرو كند و لخت وسط خيابون راه بيافتد، كسي كاري به كارش ندارد؛ فقط دولت ميايد و بررسي مي‌كند كه اگر او از اين راه درآمدي هم كسب مي‌كند، مالياتش بر درآمدش را بگيرد!»